Waarom is vroegtijdige identificatie en zorgplanning belangrijk?
We weten dat veel patiënten psychische problemen ervaren en existentiële vragen hebben en dat die vaak al vanaf de diagnose van een levensbedreigende ziekte spelen.
Ook weten we dat in de palliatieve fase bepaalde symptomen en complicaties kunnen optreden, die soms voorzien, maar niet nauwkeurig voorspeld kunnen worden. Door tijdig in gesprek te gaan met patiënt en naasten om waarden, wensen en behoeften en keuzemogelijkheden bespreekbaar te maken, kan voorkomen worden dat palliatieve zorg verwordt tot crisismanagement.
In de praktijk blijkt dat huisartsen en (wijk)verpleegkundigen de neiging hebben om patiënten eerder later dan vroeger te identificeren als ‘palliatief. Dit kan verband houden met de verwarring met de terminale fase: de palliatieve fase kan namelijk langer dan een jaar duren, bij een chronische ziekte zelfs jaren. Ook kan de onbekendheid of schroom om moeilijke of confronterende gesprekken aan te gaan en de vrees dat patiënten hoop wordt ontnomen.
De steun van een PaTz groep en de expertise van de inhoudsdeskundige dragen bij aan de bewustwording dat een patiënt mogelijk binnen een jaar kan komen te overlijden (identificatie; herkenning en markering van de palliatieve fase met behulp van oa de surprise question) en op welke scenario’s en problemen er mogelijk geanticipeerd kan worden (proactieve zorgplanning).